کد مطلب:152416 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:485
دست و سینه ی هندوی سینه زن نسوخت
سید جلیل، مرحوم دكتر اسماعیل مجاب (دندان ساز)، عجائبی را كه از ایام مجاورت در هندوستان مشاهده كرده بود، نقل می كرد. از آن جمله می گفت:
عده ای از بازرگانان هندو (بت پرست) به حضرت سیدالشهداء علیه السلام معتقد و علاقه مند هستند و برای بركت مالشان، با آن حضرت شراكت می كنند.
بعضی از آنها روز عاشورا به وسیله ی شیعیان شربت و فالوده و بستنی درست می كنند و خودشان به حال عزا می ایستند و آن چیزهای نذری را به عزاداران می دهند. بعضی از آنها نیز مبلغی را كه مربوط به آن حضرت است، به شیعیان می دهند تا در مراكز عزاداری خود صرف نمایند.
یكی از آنها عادتش این بود كه همراه سینه زنها حركت می كرد و با آنها سینه می زد. چون آن هندو مرد، بنا به رسم مذهبی خودشان، بدنش را با آتش سوزاندند و تمام بدنش خاكستر شد. فقط دست راست و قطعه ای از سینه اش در آتش نسوخته بود.
بستگانش آن دو عضو را نزد قبرستان شیعیان آوردند و گفتند: این دو قطعه از بدن او مربوط به حسین شما است!
وقتی كه آتش جهنم كه قابل مقایسه با آتش دنیا نیست به وسیله ی حضرت امام حسین علیه السلام خاموش و برد و سلام می گردد، پس نسوزاندن آتش ضعیف دنیوی به وسیله آن بزرگوار، جای تعجب نیست! [1] .
عده ای از بازرگانان هندو (بت پرست) به حضرت سیدالشهداء علیه السلام معتقد و علاقه مند هستند و برای بركت مالشان، با آن حضرت شراكت می كنند.
بعضی از آنها روز عاشورا به وسیله ی شیعیان شربت و فالوده و بستنی درست می كنند و خودشان به حال عزا می ایستند و آن چیزهای نذری را به عزاداران می دهند. بعضی از آنها نیز مبلغی را كه مربوط به آن حضرت است، به شیعیان می دهند تا در مراكز عزاداری خود صرف نمایند.
یكی از آنها عادتش این بود كه همراه سینه زنها حركت می كرد و با آنها سینه می زد. چون آن هندو مرد، بنا به رسم مذهبی خودشان، بدنش را با آتش سوزاندند و تمام بدنش خاكستر شد. فقط دست راست و قطعه ای از سینه اش در آتش نسوخته بود.
بستگانش آن دو عضو را نزد قبرستان شیعیان آوردند و گفتند: این دو قطعه از بدن او مربوط به حسین شما است!
وقتی كه آتش جهنم كه قابل مقایسه با آتش دنیا نیست به وسیله ی حضرت امام حسین علیه السلام خاموش و برد و سلام می گردد، پس نسوزاندن آتش ضعیف دنیوی به وسیله آن بزرگوار، جای تعجب نیست! [1] .
[1] كرامات الحسينية ج 1، ص47 - معالي السبطين ص 98 به نقل از اسرارالشهادة.